کد مطلب:15969 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » احكام

از آنجا كه سجده كردن جز براي خداوند روا نيست، چطور خداوند امر كرد ملايك بر انسان سجده كنند؟

اولا، چنانكه برخي از دانشمندان فرموده اند، ممكن است معناي سجده ملايك در برابر آدم((عليه السلام)) اين باشد كه فرشتگان براي خدا، امّا در برابر آدم سجده كنند. بنابراين حضرت آدم((عليه السلام))مسجود فرشتگان محسوب نمي شود.
ثانياً، چنانكه گفته شود سجده در برابر غيرخدا به دستور خداوند جايز و امكان پذير است، در اين مورد آدم بر فرشتگان فضليّت و مزيّت دارد. از اين جهت كه فرشتگان به گونه اي آفريده شده اند كه ميل به گناه و انحراف در آنان نيست. از اين رو تقديس و تسبيح و عبادت آنان در پيشگاه خداوند، اقتضاي طبيعت آنان است. ولي انسان، نظر به اينكه داراي بُعد حيواني است و تمايل به شرّ و فساد در او هست، اگر با وجود تمايلات سركش خويش به عبادت و اطاعت خداوند برخيزد و به گناه تن ندهد، از فرشتگان هم برتر خواهد شد. در مورد انسان نبايد به بعد جسمي وي كه از گِل متعفن ساخته شده نظر كرد; بلكه بايد به تعالي روحي و استعداد اوج گرفتن در بُعد معنوي او نظر افكند، كه در اين قسمت انسان بر فرشتگان پيشي مي گيرد.
يادآوري اين نكته لازم است كه شيطان، چنانكه از برخي احاديث استفاده مي شود، از ملايك نبود، گرچه در زمره آنان قرار داشت; از اين رو فرمان الهي نسبت به سجده حضرت آدم((عليه السلام)) شامل وي نيز شد.

( بخش پاسخ به سؤالات )


ـ2ـ